۲۴.۶.۸۷

یک شعر





سکوت کن پسر

چرا که کلمه دیوار می سازد

چرا که کلمه شمشیر است

که از رو بسته ای

از رو بسته اند

سکوت کن پسر

چرا که کلمه آسمان را به تف سر بالا بدل می کند

چرا که تنها سکوت و مرگ

سازندگان بی ادعای آرامش اند

و تو اگر نمی خواهی

مر گ آرامش تو را بسازد حالا

سکوت کن

سکوت کن پسر

تا آسمان دوباره همان آسمان شود

و تو

بی هیچ سایه ای

از کنار آدمیان بگذری

و بی دغدغه به آسمان نگاه کنی .


زمستان 1386



۴ نظر:

ناشناس گفت...

سکوت کن ،اما فریاد بزن آن را...

ناشناس گفت...

عالی بود عادل... ممنون...

سکوت کن پسر

چرا که کلمه دیوار می سازد

چرا که کلمه شمشیر است

که از رو بسته ای

از رو بسته اند


سکوت کن پسر
....
عاشق این قسمتم...

ناشناس گفت...

وايييييييييييييييييييي
عادل عزيز
شعراي تو بلاگتو خوندم دوست داشتم اما اين يكي براي من يه چيز ديگه ست
در برابرش سكوت مي كنم....
همين

ناشناس گفت...

سلام

سروده بسیار عالی بود ، مخصوصا این قسمتش که می گوید :

سکوت کن پسر

چرا که کلمه آسمان را به تف سر بالا بدل می کند

چرا که تنها سکوت و مرگ

سازندگان بی ادعای آرامش اند