۱۵.۹.۸۷

آتش سبز


دیشب رفتیم به تماشای فیلم آتش سبز کار آقای محمد رضا اصلانی ، فیلم ساز ، فیلم نامه نویس ، نظریه پرداز ، شاعر، فیلسوف و... این دومین فیلم سینمایی ایشان است . اولی را در سال 1355 به نام شطرنج باد ساختند که آ ن موقع اجازه اکران نگرفت و این یکی را پس از سه دهه ساخته اند که ای کاش نمی ساختند . این همان فیلمی است که پگاه آهنگرانی از داخل توری که او را بالا می کشید از فاصله چند متری سقوط کرد و نزدیک بود قطع نخاع شود که بخیر گذشت . دیشب رفتیم به دیدن فیلم استاد و فقط نیم ساعت توانستیم گرمای آتش خلاقیت شان را تحمل کنیم و بعد با هزار افسوس و سوال از سینما بیرون آمده ایم .فیلم از بیان یک روایت ساده عاجز بود و هنوز بعد از نیم ساعت تماشاگر نمی توانست به کار نزدیک شود .زبان برساخته ی فیلم معجون عجیبی بود و معلوم نبود که به کدام دوره زبان فارسی اشاره دارد و فضا سازی های نامانوس کمکی به پیشبرد اثر نمی کرد و از همه بدتر ریتم کار که آدم را نصف جان می کرد و ... از دوستم می پرسم چه انگیزه ای باعث شده که ایشان این کار را بسازند ؟ می گوید حتمن سرمایه ای پیدا کرده گفته بسازیم ، بی خیال فروش . کی گفته سینما باید رونق داشته باشد؟ مهم خلاقیت ماست بگذار سینما ورشکست شود

۲ نظر:

ناشناس گفت...

باز تحمل نیم ساعت هم خیلی خوب بود!!!
عزیزم باز بگو خرید دی وی دی خوب کار بدیه! ولی خودمانیم انگار این همه فیلم خوب تو دنیا رو فقط ما می بینیم! این کارگردانهای ما نمی خوان ببینن؟ شاید اگر می دیدن یا خجالت می کشیدن و دیگر نمی ساختن و یا لااقل بهتر کار می کردند...
البته من هنوز سریال : یوزراسیپ! و مرگ تدریجی یک رویا! رو بعنوان برترین کارهای سینمایی جهان می شناسم!!!

ناشناس گفت...

این حس رو من وقتی داشتم فیلم فریاد مورچه های مخملباف رو میدیدم پیدا کردم تمام فیلم میخواستم موهای خودم رو بکنم . حداقل اونجا فیلم نامه و دیالوگها بد نبود بازی افتضاح دو هنرپیشه اصلی فیلم آدم رو تا حد گریه میبرد ولی خب من چون همیشه دوست دارم بدونم آخرش چی میشه تا آخرش رو دیدم و تازه فهمیدم که واقعا باید به دست هنرپیشه های کاردان بوسه زد که چه سهم ارزشمندی در ارائه فیلم دارن ! این فیلم رو دیگه نمیرم ببینم ممنون !